Szwoleżerowie-Lansjerzy Gwardii

I Régiment de cheveau-légers (Polonais) de la Garde Impériale – Pułk Lekkokonnych Gwardii Cesarskiej, jedyna jednostka tego okresu nosząca Polskę w nazwie, powstał w związku z wjazdem Napoleona do Warszawy w 1807. Eskortą  Cesarza była gwardia honorowa złożona z miejscowej szlachty. Ich lojalność oraz postępowanie wywarło na niego taki wpływ, że postanowił utworzyć pułk jazdy i włączyć w skład Gwardii. Pułk składał się z czterech szwadronów oraz sztabu i liczył łącznie 968 ludzi.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ENG

I Régiment de cheveau-légers (Polonais) de la Garde Impériale - Regiment of the Imperial Guard, the only unit of that period, bearing the Polish name, was created in connection with Napoleon's entry to Warsaw in 1807. The emperor's escort was an honorary guard composed of local nobles. Their loyalty and behavior influenced him so much that he decided to create a regiment of rides and join the Guards. The regiment consisted of four squadrons and a total of 968 men.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Kandydatami mogli być posiadacze ziemscy lub ich synowie w wieku pomiędzy 18 a 40 rokiem życia i musieli na własny koszt zakupić konia, mundur i oporządzenie wg ustalonego wzoru.Regiment kwaterował w zamku Chantilly niedaleko Paryża, lecz przez większość czasu przebywał w Hiszpanii oraz całej Europie, tam gdzie był Cesarz.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ENG

Candidates could be landlords or their sons between the ages of 18 and 40 and had to pay for their own cost of purchase of a horse, a uniform and a fixed design. The accommodation was located in Chantilly Castle near Paris but most of the time he stayed in Spain and throughout Europe. where was the emperor.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

To w czasie pobytu w Hiszpanii Pułk został oficjalnie włączony w poczet Starej Gwardii po wspaniałej szarży w wąwozie Somosierra w wigilię rocznicy bitwy pod Austerlitz.Wtedy to 3-ci szwadron będący na służbie przy osobie Cesarza dostał rozkaz do szarży na hiszpańskie baterie usadowione w umocnieniach na drodze oraz wsparte piechotą na pobliskich wzgórzach. Polacy niezwłocznie zaatakowali i podczas szarży zdobyli 15 dział przy stracie połowy szwadronu w rannych i zabitych.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ENG

It was during his stay in Spain that the Regiment was officially incorporated into the Old Guard after the magnificent charge in the Somosierra gorge on the eve of the anniversary of the battle of Austerlitz. Then the 3rd squadron on duty at the Emperor was given an order to charge Spanish batteries mounted in reinforcements on foot and backed up on the nearby hills. The Poles immediately attacked and during the charge they captured 15 guns at the loss of half of the squadron in the wounded and killed.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Po bitwie pod Wagram w 1809 roku, na krótko przed wysłaniem części Pułku do Hiszpanii, Polacy otrzymali lance, ich broń narodową, którą używali z olbrzymią skutecznością przeciw swym wrogom. W związku z tym, Pułk przemianowano na Szwoleżerów Lansjerów Gwardii Cesarskiej.Po dołączeniu do Gwardii, pułku holenderskich szwoleżerów, Polacy otrzymali numer 1 przy swej nazwie.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ENG

After the Battle of Wagram in 1809, shortly before sending part of the Regiment to Spain, the Poles received lances, their national weapons, which they used with great effectiveness against their enemies. As a result, the Regiment was renamed to the Imperial Guard's Imperial Guard. After joining the Guards, a Dutch regimental regiment, the Poles received the number 1 in their name.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

W 1812 został utworzony piąty szwadron  i Pułk liczył ogółem 1500 ludzi niedługo przed wkroczeniem do Rosji. Pułk odznaczył się w czasie tej kampanii pod Smoleńskiem oraz Borodino.Podczas słynnego odwrotu Polacy odznaczyli się wczesnym rankiem 25 października niedaleko wioski Horodina , gdy osoba Cesarza i jego sztab zostali zaatakowani przez Kozaków.Część ochrony cesarskiej była pod dowództwem Szefa szwadronu Kozietulskiego.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ENG

In 1812 a fifth squadron was formed and the regiment had a total of 1500 men shortly before entering Russia. The regiment was distinguished during this campaign at Smolensk and Borodino. During the famous retreat, Poles distinguished themselves early on the morning of October 25 near the village of Horodin, when the Emperor and his staff were attacked by the Cossacks. A part of the Imperial Guard was under the command of the Head of the Kozietulski Squadron.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Kozacy zostali odparci przez Szwoleżerów pod komendą  Porucznika Joachima Hempla oraz Strzelców Gwardii. Podczas starcia ranny w ramię kozacką spisą został Jan Kozietulski, który osobiście osłaniał Cesarza za co został promowany do stopnia Majora.Podczas odwrotu Polacy, którzy podkuli konie na ostro uratowali około dwustu koni, podczas gdy Szwoleżerowie holenderscy z pułku 2-go zdołali uratować jedynie kilka oficerskich wierzchowców.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ENG

The Cossacks were repelled by the Chevaliers under the command of Lieutenant Joachim Hempel and the Guardians. Jan Kozietulski, who personally shielded the Emperor for what was promoted to major level, was wounded in the battle. During the retreat, the Poles who had hounded the horses sharply rescued about two hundred horses, while the Dutch cavalrymen of the 2nd Regiment managed to save only a few. officers mounts.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

W następstwie Kampanii 1812 włączono resztki pułku 3-go do 1-go i wraz z uzupełnieniami na wiosnę 1813 liczył łącznie 7 szwadronów. W grudniu w następstwie przegranej lipskiej bitwy stan Pułku został zredukowany po raz kolejny do czterech szwadronów.Po abdykacji Cesarza  na wiosnę 1814 roku, w zesłaniu na wyspę Elbę towarzyszył mu jeden szwadron w sile 150 ludzi pod dowództwem pułkownika Jerzmanowskiego z czego jedynie 22 ludzi miało konie. Po powrocie do Francji w 1815 roku szwoleżerowie w związku z początkowym brakiem koni nieśli swe siodła na plecach, do czasu zdobycia wierzchowców.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ENG

Following the Campaign of 1812, the remnants of the 3rd and 1st regiments were included and totaled 7 squadrons in the spring of 1813 with the additions in the spring. In December following the defeat of the Leipzig battlefield, the status of the regiment was reduced once again to four squadrons. After the abdication of the Emperor in the spring of 1814, in exile to Elba Island was accompanied by one squadron of 150 men under the command of Colonel Jerzmanowski of which only 22 men had horses . After returning to France in 1815, the horsemen returned to France in 1815 due to the initial lack of horses carrying their saddle on their backs, until their mounts were acquired.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

W 1815 roku Pułk nie mógł zostać utworzony na zasadach na jakich istniał w 1814, ze względu na jego rozwiązanie po abdykacji Cesarza i powrót żołnierzy do kraju. Pojedynczy szwadron złożony z Polaków został włączony do 2-go Pułku Szwoleżerów (holenderskich) i jako najstarszy szwadron miał miejsce na prawym skrzydle Pułku. Szwadron dzielnie walczył podczas wielkich szarży  marszałka Neya na centrum brytyjskich pozycji pod Waterloo. Polacy jako jedyny oddział armii francuskiej uczestniczyli w bitwie w mundurach wielkich (paradnych).

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ENG

In 1815, the regiment could not be formed on the basis of what it was in 1814, due to its solution after the abdication of the emperor and the return of soldiers to the country. A single squadron of Poles was included in the 2nd Polish Cavalry Regiment and was the oldest squadron on the right wing of the regiment. The brigade fought bravely during the great charges of Marshal Neya at the center of British positions at Waterloo. Poles were the only members of the French army who participated in the battle of the great (parade) uniforms.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Oddanie Polaków sprawie Cesarza jest niekwestionowane, walczyli o wolność swego kraju i odtworzenie Rzeczpospolitej. Walczyli dla osoby, która zaoferowała im spełnienie ich marzeń wraz z chwałą  i identyfikacją narodową.Pułk odznaczył się w 45 bitwach i głównych starciach podczas Wojen Napoleońskich.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ENG

Putting Poles on the Emperor is undisputed, they fought for the freedom of their country and the restoration of the Commonwealth. They fought for the person who offered them to fulfill their dreams with glory and national identification. The trophy was distinguished in 45 battles and major battles during the Napoleonic Wars.

                                                      źródło: http://arsenal.org.pl/historia-szwolezerow-gwardii

Lansjerzy Legii Nadwiślańskiej\Los Infernos Picadores

Pułk był najstarszą jednostką polskiej kawalerii epoki napoleońskiej. Pierwszy jego oddział w sile dwóch szwadronów bojowych sformowano w styczniu 1799 r. w ramach Legii Polskiej we Włoszech, pod nazwą Pułku Jazdy Legionowej (służba cyzalpińska). Od początku skierowano go do walki przeciw powstańcom neapolitańskim, z którymi bił się przez kilka miesięcy. Wiosną 1799 r. został przerzucony na front północny i od maja tegoż roku, walczył przeciw wojskom II koalicji antyfrancuskiej, m.in. nad Trebbią, pod Bosco i dwa razy pod Novi. 


The regiment was the oldest unit of the Polish cavalry of the Napoleonic era. His first division in the strength of two battle squadrons was formed in January 1799 as part of the Polish Legion in Italy, under the name of the Legionary Regiment (cisalpin service). From the beginning he was directed to fight against the Neapolitan insurgents, with whom he had been fighting for several months. In the spring of 1799 he was transferred to the northern front and from May of that year he fought against the II Corps. over Trebbia, under Bosco and twice under Novi.

Na przełomie 1799 i 1800 r., ze względu na duże trudności utrzymania kawalerii w szeregach Legii Włoskiej, gen. Jan H. Dąbrowski przekazał ją do Legii Naddunajskiej, dowodzonej przez gen. Karola Kniaziewicza (służba francuska). Rozbudowany do czterech szwadronów, nazwany Pułkiem Jazdy Naddunajskiej, walczył na terenie Austrii pod Eschborn-Gresheih, Philisburgiem, Hohenlinden i Lambach. W kwietniu 1801 r., pułk skierowano do Toskanii, w której pełnił rolę jednostki prewencyjnej i interwencyjnej, sprawował nadzór nad miejscową ludnością, zwalczał zarówno antyfrancuską partyzantkę jak i bandy rozbójników. Z końcem 1801 r., po ujawnieniu wszystkich ustaleń traktatu lunevillskiego (zawartego 9 lutego 1801 r.), odrzucił propozycję przejścia na żołd toskański; zagrożony rozwiązaniem, zmuszony został do przyjęcia służy Republiki Włoskiej. Od kwietnia 1802 r. oficjalnie występował pod nazwą I Regimento de Cacciatori a Cavallo Polacchi (1 polski pułk strzelców konnych). 

At the turn of 1799 and 1800, due to the great difficulty of maintaining cavalry in the Italian Legion, Gen. Jan H. Dabrowski handed it over to the Danube Legion led by General Karol Kniaziewicz (French service). Up to four squadrons, called the Danube Rifle Regiment, fought in Austria at Eschborn-Gresheih, Philisburg, Hohenlinden and Lambach. In April 1801, the Regiment was sent to Tuscany, where he served as a preventive and interventional unit, supervising the local population, fighting both the anti-French guerrilla and the bandits. At the end of 1801, after the disclosure of all the findings of the Lunevillian Treaty (concluded on 9 February 1801), he rejected the proposal to convert to Tuscan; threatened by the solution, was forced to serve the Italian Republic. From April 1802 he officially performed under the name of I Regimento de Cacciatori and Cavallo Polacchi (1st Polish Rifle Regiment). 

W latach 1803–1805, walczył w neapolitańskim (Kalabria), specjalizował się w akcjach przeciwpartyzanckich, zabezpieczał wybrzeża półwyspu Apenińskiego przed desantem angielskim. W listopadzie 1805 r., na krótko wycofany z południa, bił się z Austriakami pod Castelfranco. W styczniu 1806 r., powrócił do Kalabrii, działał w Apulii i Abruzzach. W sierpniu 1806 r., formalnie przeniesiono go do służby neapolitańskiej króla Józefa Bonaparte. Dekretem z 5 kwietnia 1807 r. wszedł w skład nowej Legii Polskiej  powołanej do służby francuskiej i został wezwany do kraju. Uzupełniony ochotnikami i rekrutami do stanu 1200 ludzi (w linii), organizował się i szkolił na Śląsku. 11 listopada 1807 r., wraz z całą Legią, zwaną od lipca 1807 r. Polsko-Włoską, skierowano go do służby westfalskiej króla Hieronima Bonaparte. 20 marca 1808 r., z chwilą ponownego przejścia Legii do służby francuskiej i zmiany nazwy na Legię Nadwiślańską, stał się Pułkiem Lansjerów Legii Nadwiślańskiej. 24 czerwca 1808 r., po wyłączeniu go ze składu Legii, pozostał Pułkiem Lansjerów Nadwiślańskich. 7 lutego 1811 r., oficjalnie otrzymał numer „1”, ale już 18 czerwca 1811 r., przemianowano go na 7 pułk lansjerów liniowych (7 regiment chevau-legers-lansjers de la linie) i zaliczono w poczet francuskiej formacji lansjerskiej. Od 1 czerwca 1808 r. do 7 stycznia 1813 r. walczył w Hiszpanii, był jednostką specjalnego przeznaczenia. Działał na terenie niemal całego półwyspu Iberyjskiego, operował najczęściej szwadronami odkomenderowanymi do różnych korpusów francuskich. Przez 56 miesięcy znajdował się w ogniu ciągłych walk z partyzantką i wojskiem hiszpańskim oraz angielskim korpusem ekspedycyjnym. Brał udział w akcjach pacyfikacyjnych, wyróżniał się niespotykaną furią w ataku, zapalczywością i bezwzględną postawą żołnierzy wobec Hiszpanów; został określony mianem „Los infernos picadores” – piekielni lansjerzy. 


In the years 1803-1805, he fought in Neapolitan (Calabria), specialized in anti-partisan actions, secured the coast of the peninsula of Apennine before the English landing. In November 1805, briefly withdrawn from the south, he feuded with the Austrians at Castelfranco. In January 1806, he returned to Calabria, working in Apulia and Abruzzo. In August 1806, he was formally transferred to the Neapolitan service of King Joseph Bonaparte. The decree of April 5, 1807, was incorporated into the new Polish Legion appointed to French service and was called to the country. Complemented by volunteers and recruits to 1200 people (in line), he organized and trained in Silesia. November 11, 1807, together with the entire Legia, called since July 1807 Polish-Italian, was sent to the service of Westphalian King Jerome Bonaparte. March 18, 1808, when the Legion re-entered French service and changed its name to Legia Nadwiślańska, became the regiment of Lancer Vistula. On June 24, 1808, after being excluded from the Legion, he remained a Regiment of the Lancer Vistula. On February 7, 1811, it officially became "1", but on June 18, 1811, it was renamed the 7th regiment of chevau-legers-lansjers de la lines and was included in the French lancership. From 1 June 1808 to 7 January 1813 he fought in Spain, he was a special purpose unit. He operated on almost all of the Iberian peninsula, operating mostly squadrons that were sent to various French corps. For 56 months he was in constant fire with the guerrillas and the Spanish army and the English expeditionary corps. He participated in the pacification campaigns, distinguished himself with an unprecedented fury in the attack, the ardent and ruthless attitude of the soldiers towards the Spaniards; It was called "Los infernos picadores" - hellish lancers.  

Mimo czterokrotnego rozkazu cesarskiego, pułk nie brał udziału w kampanii rosyjskiej. Wyjątkiem był 60-konny pluton lansjerów zabrany z depot w Sedanie, dołączony do 1 Pułku Szwoleżerów Gwardii Cesarskiej. Pluton stoczył walkę z kozakami m.in. 16 września 1812 r. na trakcie Moskwa – Borowsk oraz w czasie odwrotu armii, nad Berezyną. Pierwsza wycofana do Francji 14 czerwca 1812 r., samotna kompania marszowa pułku, wzmocniona w Sedanie, podniesiona do stanu szwadronu etatowego w Poznaniu – pomaszerowała do Warszawy (październik 1812 r.). Na wieść o klęsce armii cesarskiej pod Moskwą, szwadron wyruszył na przeciw resztkom wojsk francuskich i 5 grudnia 1812 r. spotkał się w Smorgoniach z pułkiem szwoleżerów, w składzie którego znajdował się wcześniej wspomniany pluton. Połączone oddziały lansjerów, na przemian ze szwoleżerami, eskortowały cesarza opuszczającego Wielką Armię na odcinku Oszmiana-Wilno; w skutek strat z powodu zimna, szwadron został zredukowany do plutonu, który samotnie walczył w pierwszej fazie kampanii saskiej, a następnie  dołączył do pułku we Francji. 

Despite the four-fold imperial order, the regiment did not participate in the Russian campaign. The exception was the 60-man platoon of lancers taken from the depot in Sedan, attached to the 1st Cavalry Regiment of the Imperial Guards. The platoon fought with the Cossacks. September 16, 1812 during the Moscow-Borovsk period and during the retreat of the army, over Berezin. First withdrawn to France on June 14, 1812, a solitary marching regiment, reinforced in Sedan, raised to the status of a squadron in Poznan - marched to Warsaw (October 1812). At the news of the defeat of the imperial army at Moscow, the squadron set off against the remnants of the French troops and on December 5, 1812 met in Smorgonia with a regiment of cavalry, which contained the aforementioned platoon. The combined units of lancers, alternately with the trainers, escorted the emperor leaving the Great Army on the section of Aszmian-Vilnius; As a result of the losses due to cold, the squadron was reduced to a platoon that fought alone in the first phase of the Saxon campaign and then joined the regiment in France. 


W czasie „100 dni” Napoleona podjęto próbę odtworzenia pułku w Soissons z lansjerów i innych żołnierzy polskich pozostałych we Francji oraz spodziewanych jeńców-Polaków z armii sprzymierzonych; jego oddziały nie zdążyły wziąć udziału w bitwie pod Waterloo. Po klęsce, wycofały się w kierunku Paryża. 29 czerwca 1815 r., pułk był ostatnią jednostką armii, która pod Rambouillet salutowała cesarza zwartymi szeregami oraz ostatnią polską jednostką, walczącą po drugiej abdykacji Napoleona; regiment bił się 2 lipca 1815 r. w Sevres. Pułk nie uznał władzy cara Aleksandra, wskutek czego nie mógł powrócić do kraju. Po raz drugi został rozwiązany 27 grudnia 1815 r. 


During Napoleon's "100 days", attempts were made to recreate the Soissons regiment with lancers and other Polish soldiers remaining in France and the expected Poles-captives from the Allied armies; His troops did not manage to take part in the Battle of Waterloo. After the defeat, they withdrew to Paris. On June 29, 1815, the regiment was the last unit of the army, which under the Rambouillet saluted the emperor with shortened ranks and the last Polish unit fighting after Napoleon's second abdication; The regiment fought on 2 July 1815 in Sevres. The regiment did not recognize the authority of Tsar Alexander, and consequently he could not return to the country. The second time was resolved on December 27, 1815.

                                                 źródło : http://arsenal.org.pl/historia-pulku-lansjerow-nadwislanskich

Szlak bojowy

Ze względu na częste detaszowanie oddziałów pułku, wyszczególnienie wszystkich miejsc stoczonych bitew i potyczek nie jest możliwe. Niżej wymienione stanowią jedynie znaczny ich procent:

Battlefield

Due to the frequent detachment of the regimental units, it is not possible to list all battleships and battles. The following are only significant percentages:

Hiszpania/ Spain

08.06.1808  – Tudela

13.06.1808  – Mallen

14.06.1808  – Alagon

16.06. – 14.08.1808  – oblężenie Saragossy

28.07.1808  – Osera i Arrabal

20.08.1808  – Tudela

25-27.08.1808  – Levin-Lodosa

24.09.1808 – Calatayud

23.11.1808 – Tudela

15.12.1808 – Puente de Almaraz

29.12.1808 – Trujillo

18.02.1809 – Mora

23/24.03.1809 – Jevenes

27.03.1809 – Ciudad-Real

28.03.1809 – Santa-Cruz

22.05.1809 – Alenbillas

15.06.1809 – Maria

18.06.1809 – Belchite

28.07.1809 – Talavera-de-la-Reyna

11.08.1809 – Almonacid

18.11.1809 – Oceana

15-20.01.1810 – Villamanrique, Sanestervan del Puerto, Arquillas

28.01.1810 – Villarquemado

05.02.1810 – Malaga

16.02.1810 – Villastar /Villelu/ n. Guadalaviar

10 kwietnia 1810 – 15 maja 1811 – operacje wypadowe z garnizonu w Baza

04.07.1810 – Orgas

06.07.1810 – Tortoza

11.07.1810 – Mora n. Ebro

30.08.1810 – Lorca, Lebrilla, Cartagena

?.09.1810 – Montalvan, Teruel, Daroca

30.10.1810 – Teruel

31.10.1810 – Alventoza

04.11.1810 – Baza – Cullar (Rio-Almanzor)

12.11.1810 – Fuente Santa

19.12.1810 – Ojoz-Negros

31.01.1811 – Checa

03.-05. 05.1811 – Ciudad Rodrigo, Almeida, Fuentas de Onoro

16.05.1811 – Albuhera

21.05.1811 – Alcover

22.06.1811 – Elvas

10.08.1811 – Baza

24-25.10.1811 – Puzol, Murriedro, Sagunt

26.12 1811 – 09.01.1812 – Szturm Walencji

styczeń – czerwiec 1812 – Utrera, Osuna, Sevillia

01.07.1812 – Badajoz

12.09.1812 – Ciudad Rodrigo

15.09.1812 – Burgos

14 – 16. 11.1812 – Salamanka – Ciudad Rodrigo

Wycofany z Hiszpanii pułk, wszedł na pola bitew kampanii 1813 r.: / Reatred from Spain goes for  campaign of year 1813

05.04.1813 – Möckern i Gommern

02.05.1813 – Lützen

21.05.1813 – Budziszyn

22.05.1813 – Reichenbach

25-27.08.1813 – Drezno

17.09.1813 – Kulm

06.11.1813 – Torgau

07-11.11.1813 – Drezno. 

03.12.1813 – 28.04.1814  Hamburg

Kampania francuska/ French Campaign

14.02.1814 – Vauchamps

18.02.1814 – Monterau

03.03.1814 – Neuily Sant-Front

9-10.03.1814 – Laon

25.03.1814 – Fere-Champenoise

29.03.1814 – Paryż

04/05.04.1814 – Essone

Zapraszam do komentowania
Invite you to comment.


                                                                                                                                   Cheers Noire